Αυτό το ποίημα το έγραψε ο αδερφός μου και του το ζήτησα να το βάλω εδώ αν και δεν του επιτρέπω να διαβάζει το blog μου. Με χαρά μου το έδωσε.
Θα έρθω σπίτι σου ξαφνικά,
Θα σε πάρω κοντά μου με τα πιο μακριά μου χέρια
Στη γειτονιά σου τους σκύλους μου θα λύσω
Τα αδέλφια σου
Τη μάνα σου θα προσυλητίσω
Και θα φύγουμε μακριά
Και να δούμε μπροστά μας χαλάσματα
Θα τα πηδήσουμε,
Εξεγέρσεις στην επαρχία, φωτιές σε εκκλησίες,
Δεν μας τρομάζουνε,
κι αν διψάσουμε
θα πιούμε από το αρχαίο νερό που έχω φυλάξει στο στέρνο μου.
Σε ορυχεία θα κοιμόμαστε,
Σε ηλιοβασιλέματα θα λουζόμαστε
Και σε όλους τους ανθρώπους θα διδάξουμε
Να σμίγουν τον έβενο με το ελεφαντόδοντο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
μ' αρέσει. μπράβο να του πεις.
έχει πολύ ωραίες εικόνες. μπράβο να του πεις.
can you please tell me what the fuck you wrote buddy?
νομιζω οτι μετα απ' αυτο μπορεις να του επιτρεπεις να διαβαζει το μπλογκ σου (τουλαχιστον)
Του το επέτρεψα τελικά, ας πάει στα κομμάτια...
Αποκωδικοποίηση....: θρησκέιών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,.....
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), κοσμογονία, θεογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Post a Comment