Από το γραφείο (Ι)

Gadgetάκια τον έλεγα και εγώ και ας μη με είχε ακούσει κανείς...Είναι σχιστομάτης, μόνιμα καλωδιωμένος με 2 (ή μήπως 3) κινητά τελευταίας τεχνολογίας, i-pod και ενίοτε με ακουστικά συνδεμένα με τον υπολογιστή του. Είναι ο guru της τεχνολογίας. Λένε πως ξέρει απέξω όλα τα τελευταία μοντέλα των κινητών, ποιό είναι το φτηνότερο, ποιο είναι το καλύτερο, σε ποιά από τα ''ψιλά γράμματα'' στο contract πρέπει να δώσεις σημασία.

Ο gadgetάκιας είναι πολύ ήσυχο παιδί. Δε γελάει ποτέ, δε μιλάει ποτέ σε κανένα. Έφτασε κάποτε μια φήμη στα αφτιά μου πως ήταν πολύ διαφορετικός κάποτε, αλλά ο έρωτας τον άλλαξε. Δεν το κηνύγησα να μάθω κάτι παραπάνω. Μου έκανε όμως πολύ εντύπωση πως είναι λαλίστατος όταν μιλάει σε ένα από τα κινητά του. Για την ακρίβεια είναι στο τηλέφωνο σχεδόν όλη την ώρα επαναλαμβάνοντας σχεδόν μόνιμα την ίδια φράση, σε τέτοιο βαθμό που μέχρι και εγώ την έμαθα απέξω!

Καιρό τώρα με είχε φάει αυτή η περιέργεια. Μα γιατί να επαναλαμβάνει συνέχεια το ίδιο πράγμα; Και με ποιούς να μιλάει όλη την ώρα αυτός που δεν τον έχω ακούσει ποτέ να λέει ένα γεια στον κόσμο γύρω του. Μπας και είναι χρηματιστής και δίνει εντολές, πούλα πούλα ή αγόρασε στην γλώσσα του?

Και εχθές που τον άκουσα ξανά δεν άντεξα. Έκανα έρευνα, ρώτησα ανθρώπους που συνδέονται μαζί του. Και τελικά έμαθα. Και αυτό που έμαθα με στενοχώρησε βαθύτατα και με έκανε να σκεφτώ για την ανθρώπινη φύση.

Κανείς δεν είναι στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου του gadgetάκια. Και αυτό που επαναλαμβάνει είναι η εξής φράση: ''Κατάλαβες ρε φίλε, να μου πει η παλιοπουτάνα πως το κινητό μου είναι σαν παντόφλα και πως δεν στέλνει μηνύματα''.