Ποιηματάκι για αρχή

Μπήκες από την παλιά αυλόπορτα
και περπάτησες τελετουργικά ως την άκρη του φράκτη
με τη μεγάλη θέα στους λόφους. Όπως κάθε φορά.

Και με ανακούφιση είδες πως δεν το είχε ρίξει ο άνεμος,
δεν το είχαν ξυλεύσει οι ξυλοκόποι, δεν το είχαν κάψει οι βοσκοί
το αρτόδεντρό σου. Η επώδυνη αφύπνιση μπορούσε να αναβληθεί.

Γύρισες πίσω και προσποιήθηκες παιγνίδι.