Για μένα υπάρχουν δύο αρχέτυπα γυναικών.
Η μία γυναίκα έχει μικρά μάτια, φαρδιές πλάτες, άσπρη επιδερμίδα και τα δάχτυλα των ποδιών της είναι ελαφρώς κοντόχοντρα αλλά πολύ καλοσχηματισμένα, για να πατάει στέρεα στη γη. Φοράει ένα μακρύ χωριάτικο φόρεμα ως τον αστράγαλο, είναι ξυπόλητη φυσικά και στέκεται στη μέση ενός αλωνιού κάπου κοντά στην Πρέβελη αγναντέυοντας το Λιβυκό Πέλαγος μια ηλιόλουστη μέρα του Απρίλη.
Είναι το νεαρό κορίτσι που θέλουμε να αποπλανήσουμε.
Η άλλη γυναίκα ξαπλώνει σε ένα καναπέ κάποιου διαμερίσματος στο Χαιδάρι. Έχει μαύρα σγουρά μαλλιά, μεγάλα καστανά μάτια, στενό και αδύνατο πρόσωπο, ελαφρώς γαμψή μύτη. Είναι ελαφρυά, για να την παρασέρνει ο άνεμος κατά πού πάει και τα δάχτυλα των χεριών της είναι μακριά και λεπτά, για να πετάει. Τρώει τις παρανυχίδες της.
Είναι το νεαρό κορίτσι που είμαστε και θέλουμε να το αποπλανήσουν.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment